" ഗുൽമോഹർ ഒരോർമ്മ "

വാക പൂക്കളെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു അഗ്നി ജ്വലിക്കുന്ന ഗുൽമോഹർ 

ബാല്യകാല ഓർമകളിലെ ഈ പൂവിതളുകളിൽ ഒരു പുളി രസം ഉണ്ട്.

വിരഹം സമ്മാനിച്ച്‌ നടന്നു നീങ്ങിയപ്പോഴും

മണ്ണിൽ വീണു ചതഞ്ഞു അരഞ്ഞതും ഈ പൂക്കൾ ആയിരുന്നു 

ഒഴിഞ്ഞ പള്ളി കൂട വരാന്തയിലൂടെ കുറെ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് ഒന്ന് നടക്കാനായത് ഓരോ സന്ധ്യ മായുമ്പോഴും അവ ഈ വാക പൂക്കളുമായി മാത്രമാണ് മടങ്ങാറ്. 

ഒരേ നിറമായിരുന്നു അവയ്ക്ക് ചായം തേയ്ച്ച ക്യാൻവാസിലെ ഒരു പെയിന്റിംഗ് പോലെ. ..ഇന്നെന്തേ വെയിൽ പെയ്യുമ്പോ മണ്ണിൽ പുതുമഴയുടെ മണം.

കാഴ്ചകൾ വിചിത്രമാണ് യാത്ര അനിവാര്യവും.

സ്നേഹപൂർവ്വം 

സുജീഷ്