ഏഴിലംപാല

കാർമേഘങ്ങളിലൊന്നു പെയ്യാതെ പതിച്ച പോലെയായിരുന്നു അന്ന് ആ പാറക്കൂട്ടം.അതിനു മുകളിരുന്നവർ കഥപറഞ്ഞും കൂക്കിവിളിച്ചും  ബാല്യകൗമാരങ്ങൾ പിന്നിട്ടു. യൗവനം മുറുകെ പിടിച്ചു വീണ്ടും അതിനു മുകളിലെത്താൻ ശ്രമിച്ച അവരുടെ പാദങ്ങൾ ഇടറി വീണു കൊണ്ടേയിരുന്നു.ഇന്ന് ദൂരെ കാഴ്ചയിൽ ആ പാറക്കൂട്ടം അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞചുരുൾമുടി പോലെ  തോന്നിപ്പിച്ചു. പാദങ്ങൾ ഇടറി വീണ ആ രാത്രിയിൽ പാറക്കൂട്ടത്തിനടുത്തു കണ്ട മരത്തിൽ നിന്ന് അടർന്ന് വീണ ഇലകൾക്ക് ഏഴ് ദലങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.മരത്തിലെ വള്ളികൾ പാറക്കൂട്ടത്തിൽ വിരലുകളെ പോലെ പടരുകയും പൂവുകൾ ചൂടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടാവണം. ആ അടർന്നു വീണ ഇലഞെട്ടുകളിൽ വെളുത്ത ചോര പൊടിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,അതെ അതൊരു ഏഴിലം പാല ആയിരുന്നു.