അകം (Insight): എന്തോ മൊഴിയുവാന്‍........

Saturday, May 28, 2011

എന്തോ മൊഴിയുവാന്‍........

1 comment:

ജയലക്ഷ്മി said...: എനിക്കും ഈ കവിത നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ചിത്രീകരണവും.; June 21, 2011 at 12:02 AM

നെരുദയുടെ വരികള്‍......

''അറിയപ്പെടാത്ത മനുഷ്യരുമായി നീ എനിക്കു സാഹോദര്യം നല്കി്. ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന എല്ലാറ്റിനുമുള്ള കരുത്തു മുഴുവന്‍ നീ എനിക്കു നല്കിു. ഒരു പുതിയ ജന്മത്തിലെന്ന പോലെ എന്റെ രാജ്യം നീ എനിക്കു തിരിച്ചു നല്കി്. ഏകാകിയായ മനുഷ്യനു നല്കാത്ത സ്വാതന്ത്ര്യം നീ എനിക്കു നല്കി......... എന്നിലെ കാരുണ്യവായ്പിനെ ഒരഗ്‌നിയെപ്പോലെ ഉദ്ദീപ്തമാക്കാന്‍ നീ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. നീ എന്നെ അനശ്വരനാക്കി, എന്തെന്നാല്‍, ഇനിമേല്‍ ഞാന്‍ എന്നില്ത്തന്നെ ഒടുങ്ങുന്നില്ല '”…..

മാന്വല്‍ ഡി ബാറോസ്

'മനുഷ്യന്റെ അപൂര്‍ണതയാണ് അവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സമ്പത്ത്; അതിനാല്‍ ഞാന്‍ സമ്പന്നനാണ്. വാക്കുകള്‍ എന്നെ സ്വീകരിക്കുന്ന രീതിയില്‍ എന്നെയെനിക്ക് സ്വീകരിക്കാനാവില്ല. വാതില്‍ തുറക്കുകയും വാള്‍വ് തിരിക്കുകയും വാച്ചില്‍ നോക്കുകയും വൈകുന്നേരം കൃത്യം ആറുമണിക്ക് റൊട്ടി വാങ്ങുകയും അവിടെയുമിവിടെയും കറങ്ങുകയും പെന്‍സില്‍ കൂര്‍പ്പിക്കുകയും മുന്തിരികൃഷി നോക്കുകയുംചെയ്യുന്ന ഒരാളാകാന്‍, ക്ഷമിക്കൂ, എനിക്കാവില്ല.'

ബഷീര്‍

ആ പൂവ് നീയെന്തു ചെയ്തു?..........? ഏതുപൂവ് ?.. രക്ത നക്ഷത്രം പോലെ കടും ചെമാപ്പായ ആ പൂവ് ? ഓ അതോ ? അതെ, അതെന്ത് ചെയ്തു..? തിടുക്കപ്പെട്ടു അന്വേഷിക്കുന്നതെന്തിനു ? ചവിട്ടി അരച്ചുകളഞ്ഞോ എന്നറിയാന്‍? കളഞ്ഞെങ്കിലെന്ത്? ഓ ഒന്നുമില്ല, എന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നു അത്.....!

ജെ. കൃഷ്ണമൂര്‍ത്തി

ഏതു തരത്തിലുള്ള പ്രതിരോധവും ഒരു ശീലത്തെ വളര്‍ത്തുകയേ ഉള്ളൂ. ഇതിനര്‍ഥം നിങ്ങള്‍ ആ ശീലം തുടര്‍ന്നുപോകണമെന്നല്ല. നിങ്ങള്‍ ശീലത്തെക്കുറിച്ചും അതിനെതിരായി വളര്‍ന്നുവരുന്ന മറ്റൊരു ശീലത്തെക്കുറിച്ചും ബോധവാനായിരിക്കുക.

ഇറോം ശര്‍മ്മിള

ആവശ്യം നിര്‍വഹിക്കേണ്ട കടമയാണ് ഞാന്‍ നിറവേറ്റുന്നത്. മനസ്സാക്ഷിക്ക് അനുസരിച്ച് യുക്തിപൂര്‍വ്വം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന വ്യക്തിയാണ് ഞാന്‍ .സത്യത്തിന് വേണ്ടിയാണ് ഞാന്‍ നിലകൊള്ളുന്നത്, ഒടുവില്‍ സത്യം ജയിക്കുമെന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. ദൈവം എനിക്ക് ശക്തി തരുന്നു. എങ്ങനെയാണ് ഞാനത് വിശദീകരിക്കുക, ഒരു കര്‍ത്തവ്യവുമായാണ് നാമെല്ലാം ഇവിടെ എത്തിയിട്ടുള്ളത്, നാമെല്ലാം ഒറ്റയ്ക്കുമാണ്- ഇറോം ശര്‍മ്മിള

മാധവികുട്ടി....... ചില വരികള്‍

'ഇന്ന് എന്റെ രക്തം കടലാസിലേക്ക് വാര്‍ന്ന് വീഴട്ടെ ആ രക്തം കൊണ്ട് ഞാന്‍ എഴുതട്ടെ' 'ഘോരഘോരമായ വിശപ്പ് അനുഭവിക്കുന്ന മൃത്യുവെന്ന രാവണന്‍ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോവുന്ന സീതയാണ് ഞാന്‍. പക്ഷേ എനിക്കുവേണ്ടി വാനരന്മാര്‍ കടലില്‍ പാലം നിര്‍മ്മിക്കുകയില്ല. എനിക്കുവേണ്ടി ആരും യുദ്ധങ്ങള്‍ നടത്തുകയില്ല. എന്നെ മറന്നുകിട്ടുവാന്‍ ആര്‍ക്കും ഒരാഴ്ചക്കാലം മതിയാവും. ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത ഒരു ചെറുകഥ എഴുതുവാന്‍ മോഹിച്ചവളാണ് ഞാന്‍. പക്ഷേ എന്റെ മരണത്തോടെ ആ കഥ പൂര്‍ണ്ണമായും അവസാനിക്കും എന്ന് എനിക്കു തോന്നുന്നു. മുഖമില്ലാത്ത ഒരു കപ്പിത്താനാണ് മൃത്യു'.......................... പ്രിയ കഥകാരിക്ക് സ്നേഹഞ്ഞലികള്‍

വിജയന്‍ മാഷിന്റെ വരികള്‍...

"......തീ പിടിപിക്കാന്‍ ഉപയോഗിച്ച കമ്പോ കൊള്ളിയോ കത്തി തീര്‍ന്നാലും തീ പിന്നെയും വ്യാപിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും. ചിന്തയുടെ അഗ്നിബാധയില്‍ ആത്മനാശത്തിന്റെ അംശമുണ്ട്. പക്ഷെ അതിന്റെ അര്‍ഥം നിങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവരില്‍ പടരുകയനെന്നോ സ്വയം ഇല്ലതയിതീര്നിട്ടു മറ്റുള്ളവരില്‍ ജീവിക്കുന്നോ എന്നോ ആണ്. അത് നമുക്ക് പ്രവചിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഒരു കാര്യമാണ്. ശത്രുകളില്ലാതെ മരിക്കുന്നവന്‍ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നാണര്‍ത്ഥം..............."

ഖലില്‍ ജിബ്രാന്റെ വരികള്‍.......

നിന്റെ ആവശ്യങള്‍ക്കുള്ള ഉത്തരമാണ്‌ നിന്റെ സുഹൃത്ത്. നീ സ്നേഹത്തോടെ വിതക്കുകയും നന്ദിയോടെ കൊയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന നിന്റെ വയലാണ്‌ അവന്‍. നിന്റെ സ്നേഹിതന്‍ ആത്മാര്‍തതയോടെ സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ നിന്റെ മനസ്സിലെ 'ഇല്ലയെ' നീ ഭയക്കുന്നില്ല. 'അതെ' എന്നുച്ചരിക്കാന്‍ മടിക്കുന്നുമില്ല. അവന്‍ നിശബ്ദനാകുമ്പോള്‍ നിന്റെ ഹൃദയം അവന്റെ ഹൃദയത്തിന് കാതോര്‍ക്കാതിരിക്കുന്നില്ല. കാരണം സൗഹൃദത്തില്‍, വാക്കുകളില്ലാതെ തന്നെ ആഗ്രഹങളും പ്രതീക്ഷകളും ജനിക്കുന്നു. സുഹൃത്തിനോട് വിടവാങുമ്പോള്‍ നീ ദുഖിക്കുന്നില്ലെ. കാരണം അവനിലെ, നീ ഏറെ സ്നേഹിക്കുന്നതെല്ലാം അവന്റെ അഭാവത്തിലാണ്‌ കൂടുതല്‍ വ്യക്തമായിരിക്കുക. നിനക്കുള്ളതില്‍ വച്ച് ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഡമായത് നിന്റെ സുഹൃത്തിനുള്ളതായിരിക്കട്ടെ. നിന്റെ വേലിയിറക്കം അവന്‍ അറിഞ്ഞിരിക്കണമെന്നാകില്‍ അതിന്റെ വേലിയേറ്റവും അവനറിയട്ടേ. നേരം കളയാന്‍ വേണ്ടിയാണ്‌ നീ അവനെ തിരയുന്നതെങ്കില്‍ എന്തിനാണാ സൗഹൃദം..?